Đubrenje vinove loze predstavlja veoma važnu i opreznu mjeru za realizaciju, zato što žiličast korijenov sistem prodire dublje u zemlju, a njegova glavna masa je u sloju 20-60 cm.
Najbolje je prihranu raditi na osnovu preporuke dobijene posle agrohemijske analize zemljišta. Nasuprot tome, ako nije vršeno ispitivanje zemljišta, đubrenje raditi orijentaciono u prosječnim normama.
Korijenov sistem vinove loze je veoma razvijen i aktivan od ranog proljeća do kasne jeseni, što je dovoljno vremena za usvajanje svih neophodnih hranljivih elemenata. U zavisnosti od tipa zemljišta i klimatskih uslova, kao i od tipa, starosti i planirane godišnje proizvodnje vinograda, moguće je izračunati biljne potrebe za određenim hranljivim elementima.
Pročitajte: Izbor položaja za podizanje vinograda
Osnovno đubrenje ima za cilj ispunjavanje povećanih potreba za hranjivim materijama, kako u ranim fazama naglog porasta lastara i formiranja cvjetova, tako i u kasnijim fazama za vrijeme brzog porasta i sazrijevanja bobica. Kvalitet i odnos hranljivih materija koje se unose osnovnim đubrenjem zavise od tipa zemljišta i njegovih karakteristika, kao i od starosti i namjene vinograda. Vrijeme primjene osnovnih hraniva zavisi pored tipa i karakteristika zemljišta i od vremenskih uslova.
Na teškim, glinovitim zemljištima u područjima sa niskom vlagom sporo pokretne elemente trebalo bi integrisati početkom zime, kako bi bili izloženi zimskim padavinama koje podstiču njihovo kretanje kroz zemljište, dok bi azot trebalo primijeniti krajem zime ili početkom proljeća da bi se izbjeglo ispiranje i da bi se biljke obezbijedile ovim neophodnim elementima za vrijeme perioda naglog porasta lastara. Na lakim pjeskovitim tipovima zemljišta, preporučuje se upotreba specijalnih kompleksnih đubriva koja snabdijevaju vinograd sa N, P, K, Mg, S i značajnim količinama bora i cinka, koji su neophodni za neometani razvoj.
Pročitajte: Jesenja obrada zemljišta u vinogradu
Važno mjesto u đubrenju vinograda zauzima stajsko đubrivo, jer sadrži skoro sve hranljive sastojke potrebne vinovoj lozi. Kada se stajsko đubrivo unese u zemljište ono se raspada, a kao krajnji proizvod raspadanja nastaju mineralne materije, pri čemu kao međuproizvod nastaje humus koji povoljno utiče na rastresitost zemljišta, toplotu i rad mikroorganizama, koji pomažu pretvaranje hranljivih materija iz nepristupačnih u pristupačne. Đubrenje stajnjakom se obavlja u optimalnim količinama svake 3-5 godine, pri jesenjem oranju, gdj se ono zemljom zatrpa. Poželjno je ovo đubrenje raditi u iskopane kanale između redova, a ako su tereni sa velikim nagibom, kanale bi trebalo kopati poprečno u odnosu na redove, kako voda ne bi spirala đubrivo.
Vinova loza je veliki potrošač kalijuma koji pozitivno utiče na sakupljanje šećera u bobicama grožđa, povećanje otpornosti na sušu, gljivične infekcije, mehanički pritisak i zimske promrzline. Fosfor je važan u početnim fazama rasta i razvoja jer podstiče razvoj korijena, jačajući tako koren i čitav čokot, što se odražava na kondiciju i veću otpornost na visoke i niske temperature. Dobra ishrana fosforom utiče i na formiranje cvasti, na ranije zrenje grožđa i na potpunije dozrevanje grozdova.
Za osnovno đubrenje primijeniti NPK sa manjim procentom azota, a naglašenim fosforom i kalijumom, npr. 7:20:30 ili 7:14:21 ili slične formulacije. Za srednje dobar prinos grožđa trebalo bi unijeti u zemljište 100-120 kg/ha azota, 50-100 kg/ha fosfora i 85-170 kg/ha kalijuma.
Ukoliko se osnovno đubrenje ne obavi u jesen, trebalo bi ga obaviti što ranije zimi.
Izvor: dipl. inž. Ljiljana Gvozdić, PSSS Kosovska Mitrovica / agrotv.net