Šupljikavost lišća voćaka (Stigmina carpophila) ima širok arealn rasprostranjenosti. Štete nastaju usljed propadanja lišća i smanjenja njegove fotosintetske aktivnosti, sušenja mladara i gubljenja tržišne vrijednosti plodova.
Simptomi bolesti
Simptomi se javljaju na lišću, plodovima i mladarima.
Simptomi na lišću
Na lišću se uočavaju sitne (3-10 mm) okrugle i crvenkaste pjege, oivičene jednom zagasitom linijom i hlorotičnim oreolom. U okviru pjega lisno tkivo izumire, suši se i ispada, zbog čega lišće postaje šupljikavo. Zbog toga je ova bolest još poznata i kao “sačmavost” ili “rešetavost” lišća. Pri kasnim infekcijama zahvaćeno lisno tkivo ne ispada i javlja se samo simptom pjegavosti. Broj pjega na jednom listu može biti veliki, često više desetina. Jako oboljelo lišće se suši i opada, zbog čega stablo ogoli još tokom ljeta. Pri oboljevanju lisnih drški, takođe, dolazi do opadanja lišća i ogoljavanja voćaka.
Simptomi na plodovima
Simptomi na plodovima u velikoj mjeri, zavise od vrste voćke. Na mladim plodovima, naročito kajsije, primjećuju se sitne tamne crvenkaste pjege, veličine 2-3 mm. Sa porastom ploda tkivo u okviru pjega hipertrofira i nastaju sitne kraste ili bradavice mrkocrvene boje, zbog kojih je bolest poznata i kao “šugavost plodova”. Kod ovakvih plodova ne dolazi do značajnog smanjenja njihove težine i pogoršanja kvaliteta, pogotovo ne pri kasnim infekcijama ali je značajno umanjena njihova tržišna vrijednost. U mezokarpu plodova kajsije i breskve, ispod pjega ili krasta, formira se plutni sloj, kojim se izoluje patogen i onemogućava njegovo dublje prodiranje. Međutim, kod višnje i naročito trešnje ispod pjega se ne formira plutni sloj, zbog čega patogen ne prodire do samih koštica. Oboljeli mezokarp puca i nastaje ljevkasto udubljenje, kroz koje se vidi koštica. Zbog naseljavanja oštećenog mezokarpa različitim saprofitskim gljivama zreli plodovi brzo trunu i gube svaku upotrebnu vrijednost.
Simptomi na mladarima
Na mladarima nastaju pjege slične onima na lišću i to najčešće u blizini pupoljaka. Kasnije, ispod pjega, tkivo kore nekrotira i javljaju se ulegnuća. Zahvaćeni mladar nastavlja sa porastom zbog čega nekrotirano tkivo puca i nastaju sitne rak-rane iz kojih često ističe smola. Vremenom pjege se proširuju i po nekad mogu prstenasto da zhavate mladar, što dovodi do njegovog sušenja. Na granama breskve mogu se javiti hipertrofirane zone prečnika do 10 cm. Pri vizuelnom određivanju bolesti treba imati u vidu da slične smimptome na mladarima izazivaju i neke druge gljive. Oboljeli pupoljci postaju tamnomrki, suše se i iz njih često curi smola. Iz zaraženih cvjetnih pupoljaka micelija zahvata cvasti, koje se suše i ne daju rod.
MJERE ZAŠTITE
Osnovna mjera zaštite je uklanjanje suvih mladara i grana, kao i onih sa rak-ranama pri rezidbi i njihovom uništavanju. Plavo prskanje preparatima na bazi bakra tokom jeseni (po opadanju lišća) i zime (pred bubrenje pupoljaka) daje dobre rezultate u suzbijanju ove bolesti.
Tokom vegetacije sa jedno – dva prskanja, odmah nakon precvjezavanja i dva – tri nedjelje poslije prethodnog, može se postići dobra zaštita. U ovu svrhu se mogu koristiti fungicidi na bazi aktivnih supstanic: kaptan, prohloraz…
Izvor: agrosavjet.com
PROČITAJTE:
Crni pasulj – Njegov značaj i upotreba
Najpoznatije vrste pasulja i njihove karakteristike
Zašto treba da gajite tikve, kukuruz i pasulj zajedno?