Pri proizvodnji rasada povrća uspeh zavisi od mikroklimatskih uslova koji vladaju u plasteniku, prije svega od temperature, svjetlosti, relativne vlažnosti vazduha i koncentracije ugljen dioksida.
Pored toga, biljke moraju imati dovoljno vode, makro i mikroelemente, a neophodna je i primena redovnih mjera njege i zaštita od bolesti i štetočina. Mlade biljke biće zdrave i imati čvrsto, dobro razvijeno stablo i korijen samo ako se posije sjeme visoke biološke vrijednosti.
Sjeme ne smije da sadrži patogene, čak ni saprofitne gljive, a mora imati visoku energiju klijanja da bi nicanje bilo brže i ravnomernije.
Tokom klijanja i nicanja, rasta i razvoja treba neprekidno, bez osjetnijeg kolebanja, održavati “aktivne” temperature (iznad biološkog minimuma, odnosno ispod maksimuma). Toplpljubive vrste su paprika, paradajz, plavi patlidžan, lubenica dinja i krastavac. Umjerene zahtjeve prema temperaturi imaju kupusnjače i salata, a male lukovi i špargla.
Posle sjetve većini vrsta odgovara 20-25 , a paprici, plavom patlidžanu i krastavcu 25-30 stepeni. U vrijeme nicanja posude se premiještaju u zaštićenom prostoru, u kojem se raspoređuju u gustom sklopu.
Sedam do deset dana poslije nicanja biljaka koje ne treba dodatno osvjetljavati, temperatura u objektu spušta se za 4-8 stepeni danju, odnosno 10-12 stepeni noću. Optimalna se postiže tokom formiranja prvog para stalnih listova.
Nedalju-dvije prije sadnje rasad se kali, tako što se temperatura smanji i dodaju kalijum sulfat i kalcijum.
Na mikroklimu u zaštićenom prostoru utiče i relativna vlažnost vazduha, koja je obično 75-85, a tokom sunčanog dana može biti i niža, 50-60 procenata. Većini vrsta u fazi rasada odgovara kada je vlažnost vazduha 50-70 procenata. Izuzeci su celer (70-80), salata (75-80) i krastavac (80-85 odsto). Odgovarajuća vlažnost postiže se provetravanjem i grijanjem zaštićenog prostora.
Biljke u početku brzo rastu tako da pri optimalnoj temperaturi imaju povećane zahteve za svjetlošću. Ako se to zanemari, postaće izdužene, nježne i krte. Listovi će biti blijedozeleni, s malo suve materije i osjetljivi na patogene.
Pročitajte: Kaljenje i rasađivanje rasada povrća
Na našem području nema dovoljno svjetlosti u kasnu jesen, zimi i tokom ranog proljeća. Zbog toga je u objektu neophodno postaviti dodatno osvjetljenje. Takozvanim heliofilnim vrstama dan se produžava na 14-16 (krastavac), odnosno 16-18 sati (paprika i paradajz).
Zbog količine i kvaliteta svjetla, biljke pod folijom su izdužene, posebno kada je dvostruka. Proizvođači često griješe i, želeći da uštede energiju za zagrijavanje, dodatno, ispod duple folije postavljaju niske tunele.
Na taj način se još više utiče na svjetlosne uslove, odnosno, smanjuje se takozvana fotosintetski aktivna reakcija. Zimi se pokrivka redovno pere, a ljeti sjenči, jer mnogo svjetlosti nije dobro za fotosintezu, rast i razvoj biljaka. Čak može da izazove i ožegotine na listovima i vegetativnoj kupi.