Voćke vole orezivanje – Ovo su osnovna pravila pri rezidbi

Stručnjaci preporučuju orezivanje voćaka tokom mirovanja, dakle, tokom zime, a svakako prije bubrenja prvih pupoljaka.

Orezivanje voćaka važan je posao u voćarstvu, jer se njime  povećava rodnost i kvaliteta voća, a samo branje je olakšano.

Većini voćaka godi orezivanje, ali što se kasnije voćka orezuje, za nju je to veći šok. Kod rezidbe valja voditi računa da se uklone suve i oštećene grane te grane koje se križaju. Korak dalje je odstranjivanje vodopija (nerodnih izboja) i rezidbom izoliranje vrhova skeletnih grana. Krošnja nakon rezidbe mora biti prozračna kako bi svjetlost mogla ući u dubinu krošnje tokom vegetacije. Za voćare početnike dobro je potražiti savjet u literaturi, na internetu ili od stručnjaka u rasadnicima.

Kod piljenja deblje grane valja spriječiti raskrečivanje. Dakle, nakon započetog reza, valja s gornje strane prijeći na suprotnu stranu (onu ispod) i napraviti novi rez. Rez se radi od dole prema gore nekoliko centimetara. Nakon toga treba ponovno prijeći na rez na gornjoj strani sve do potpunog odvajanja grane.

Jabučaste voćne vrste (jabuke, kruške, dunje) pretežno rode na jednogodišnjim ili ljetorastima izbojima, maksimalne dužine 40-50 cm, gdje se na vrhu nalazi jedan cvjetni ili mješoviti pup, a uzduž izboja su drvni pupovi. Neke sorte, primjerice, granny smith, viljamovka, rode pretežno na ljetorastima.

Zelena rezidba redovno se primjenjuje kod bresaka, zatim u mladim nasadima kao i u nasadima u rodu. Zelenu rezidbu kod bresaka napravimo uglavnom nakon berbe, a kod jabuke i kruške u julu. Rez na rodnost ima cilj da pravodobno obnovimo rodno drvo, čime možemo razdoblje pune rodnosti znatno produžiti.

Ako ljetorasta ima previše, oni se prorjeđuju, uklanjajući ih pri osnovi. Plodnjak je razgranjenje koje se razvije iz grane koja nosi cvjetove. Zbog gomilanja zaliha hraniva odebljan je, a drvni pupovi koje ima pri osnovi razvijaju se u štrklje i ljetoraste. Rezultat toga je stvaranje rodne grane.

Mješovita grančica je kod koštičavih još duža nego kod jabučastih voćaka. Ima veći broj cvjetnih pupova u odnosu na drvne.

U vrijeme rezidbe preporučuje se ostaviti srednje jake mješovite grančice. Rodne grančice koštunjača nazivaju se ljetorasti, mješovite grančice i štrljci (bolje poznati kao svibanjske kitice). Ljetorast je grančica dužine 30-40 cm, koja nosi cvjetove uzduž čitave svoje osi. Na njima se razvijaju plodovi srednje do male krupnoće. Kitičasti štrljak ili majska kitica predstavlja kiticu od 6-7 cvjetnih pupova koji okružuju jedan jedini drvni pup koji je smješten na vrhu. Te kitice mogu donositi plodove do 40 godina. Najviše ih susrećemo kod trešnje i šljive.

Izgled rodnih grančica kod koštičavih voćnih vrsta (šljiva,trešnja…)

Najčešća greška u rezidbi je uklanjanje izbojaka koji se svojim položajem i izgledom ne uklapaju u predodžbu o izgledu krošnje voćke. Valja znati i kako prejaka rezidba znatno smanjuje lisnu površinu. Preporučljivo je da rezidbu obavi stručna osoba koja će voćare amatere podučiti kako pravilno orezati voćku.

Štrljak je kratak izbojak dužine od nekoliko centimetara, kod kojega uglavnom treće godine vršni pup diferencira u cvjetni (mješoviti pup). Stapka je rodan oblik kod mnogih sorata kruške (abba fetel, conference). Razvija se na starim štrljcima i predstavlja redukovan rast. Da se ne bi dobila pretjerana rodnost, kod rezidbe ih prorjeđujemo. Mješovita grančica ima različitu dužinu pa može doseći i prijeći 1 m dužine. Bočni pupovi na njoj mogu biti drvni ili mješoviti.