Pčelari se na razne načine dovijaju kako da po košnici ostvare što veće prinose meda. U tom smislu razvijana je i tehnika “pčelarenje sa dvije matice” u jednoj košnici. Cilj ovakvog pčelarenja je da se od dve pčelinje zajednice formira jedna, veoma jaka, radno raspoložena, visoko produktivna zajednica, koja može da ostvari veći prinos meda nego što bi ostvarile te dve zajednice pojedinačno.
Pčelarsku opremu možete naručiti na OLX.BA
Ovaj način pčelarenja se zasniva na činjenici da su jače pčelinje zajednice, posmatrano po jednoj pčeli, produktivnije od slabijih.
Pčelarenje sa dvije matice u jednoj košnici je opravdano pri korišćenju ranih izdašnih paša, kao što su bagrem i žalfija, jer do tada samo manji broj društava uspeva da se samostalno razvije u jake zajednice. Takođe, ako se pčelari stacionarno, primj enom ovakve tehnike, postižu se veći prinosi meda.
Dva su osnovna načina pčelarenja sa dvije matice u jednoj košnici
Dvomatično pčelarenje
Pčele iz obe zajednice mogu, kada pčelar želi, međusobno da se miješaju, prolazeći kroz matičnu rešetku ka zajedničkom medištu.
Dvojno pčelarenje
Pčele iz obe zajednice ne mogu međusobno da se miješaju, već samo izletnice iz gornjeg društva, po želji pčelara, mogu, pomoću Snerglove pregradne daske, biti usmerene u zajedničko medište, koje se nalazi između gornjeg i donjeg društva.
U toku sezone, moguće je u jednoj košnici kombinovanje oba načina, kao i prisustvo i treće matice u kraćem vremenskom periodu. Pod pojmom košnica, u ovom slučaju, podrazumijevam više tijela, plodišnih i medišnih, koja imaju zajedničku podnjaču i krov i jednu ili više horizontalnih ili vertikalnih pregrada, koje mogu biti Snerglove, sa matičnom rešetkom, zamrežene ili bez ikakvih otvora. Pri tome, na pregradama i tijelima mogu da imaju i mogućnost kombinovanja raznih položaja leta.
Pročitajte: Kako da vam DIMILICA dimi tokom cijelog pregleda košnice
Više varijanti ovakvog načina pčelarenja može da se primijeni u svim tipovima savremenih košnica.
Problemi koji prate ovakav način pčelarenja, ogledaju se u komplikovanom pregledanju društava, otežanoj seobi prilikom ručnog utovara i istovara košnica kao i u učestaloj pojavi nagona za rojenje.
Kada se uporede nešto veći prinosi meda koji se ostvaruju ovakvim načinom pčelarenja i navedene prateće teškoće, postavlja se pitanje koliko ga je onda opravdano uvoditi u praksu.
Po meni, praktičnije je, pa i isplativije, pčelariti sa jakim jednomatičnim pčelinjim zajednicama. A i sama pčelinja priroda nas usmerava na ovakav zaključak. Da je bolje pčelariti sa dvije matice u jednom društvu, pčele bi kroz dugi period svoje evolucije došle do takvog zaključka” i u svojim zajednicama bi imale po dve matice., navodi Veroljub Umeljić u knjizi “Sa pčelama pedeset godina”