Srbija spada u najveće proizvođače šljiva na svijetu. Međutim, negativne posljedice klimatskih promjena i dugotrajna izloženost mnogobrojnim patogenima, naročito virusu šarke, sve više ugrožava autohtone sorte. Zbog osjetljivosti prema ovoj bolesti, požegača je gotovo nestala iz voćnjaka.
Situacija sa starim domaćim genotipovima, koje su dio tradicije, dodatno je otežana time što ih komercijalne sorte sve više potiskuju, dovodeći u pitanje njihov opstanak. Naučnici okupljeni u projektu CryoPlum, koji je podržao Fond za nauku, rade na očuvanju devet autohtonih sorti šljive primjenom krioprezervacije.
Prema riječima dr Darka Jevremovića, sa Instituta za voćarstvo u Čačku, postupak podrazumijeva čuvanje ćelija, tkiva i organa na izuzetno niskim temperaturama u tečnom azotu, na minus 196 stepeni. Pod zaštitom će biti sorte belošljiva, crvena ranka, crnošljiva, cerovački piskavac, dragačevka, moravka, požegača, sitnica i trnovača.
– Prvi i osnovni korak u postupku očuvanja genotipova šljive je selekcija stabala iz prirodne populacije i njihova analiza na prisustvo virusa i fitoplazmi – objašnjava dr Jevremović.
– Slijedi uvođenje odabranih genotipova u kulturu “in vitro”, odnosno u laboratoriji na vještačkim hranljivim podlogama, u sterilnim i strogo kontrolisanim uslovima. Kao početni eksplantati se koriste lisni pupoljci ili reznice mladih izdanaka. Materijal se steriliše i postavlja na hranljive podloge za iniciranje lisnih rozeta i nakon toga za gajenje i umnožavanje “in vitro” izdanaka. Sa njih se zatim izoluju vrhovi veličine 1-1,5 milimetara koji će se čuvati u tečnom azotu na minus 196 stepeni.
Ističe da se, prije direktnog uranjanja u tečni azot, eksplantati podvrgavaju čitavom nizu fizičkih ili hemijskih postupaka, koji obezbjeđuju uklanjanje vode iz biljnog tkiva do određenog nivoa, čime se izbjegava formiranje kristala leda i oštećenje tkiva u procesu brzog zamrzavanja i odmrzavanja.
Metode krioprezervacije podrazumijevaju upotrebu hemijskih supstanci, kao zaštita ćelija od oštećenja u procesu krioprezervacije. Međutim, neke od ovih supstanci su veoma toksične tako da je neophodno optimizovati vrijeme izlaganja uzoraka tom rastvorima, kako bi se dobio što bolji oporavak kada se “odlede”.
– Dijelovi biljaka se u tečnom azotu, teoretski, mogu čuvati neograničeno – kaže dr Jevremović.
– Na minus 196 stepeni svi fiziološki procesi u tkivima staju, te period čuvanja ne bi trebao značajno da utiče na uspješnost regeneracije biljaka iz krioprezerviranih eksplantata.
Poslije vađenja iz tečnog azota, što mora biti brzo, podvrgavaju se tretmanu hemijskim supstancama koje omogućavaju oporavak i rehidraciju. Potom se postavljaju na hranljive podloge radi regeneracije izdanaka iz preživelih meristemskih ćelija eksplantata.
Doktor Jevremović navodi da je virus “šarke”, kao najdestruktivnija bolest koštičavog voća, kod nas prisutan više od 80 godina i veliki broj stabala šljive je zaražen. Neke sorte su tolerantne na bolest, mogu se zaraziti, ali nema šteta u pogledu prinosa i kvaliteta ploda.
On dodaje da klimatske promjene, utiču na godišnji biološki ciklus voćaka jer se skraćuje period zimskog mirovanja, a kretanje vegetacije i cvetanje počinju ranije u proljeće. Ekstremno visoke temperature i dugotrajna suša ugrožavaju autohtone sorte, naročito u nižim predjelima i u ekstenzivnim voćnjacima koji su najčešći.
Tokom projekta će se ispitati da li se primjenom različitih metoda krioprezervacije može eliminisati virus šarke šljive iz zaraženog materijala.
– Ovo je do sada u svijetu pokušano samo jednom, sa podlogom za šljivu primjenom slow cooling tehnike, koja je manipulativno i tehnički komplikovanija od metoda koje će se koristiti u ovom projektu i koje su u našoj zemlji prvi put primijenjene u Institutu za voćarstvo – navodi dr Jevremović.
Bez podrške Fonda za nauku ne bi bilo moguće realizovati projekat, kaže dr Jevremović.
– Planirana istraživanja podrazumijevaju veoma obiman laboratorijski rad, razvoj i modifikaciju protokola za multiplikaciju i krioprezervaciju, analizu biljnog materijala… To iziskuje dosta novca koji bismo vrlo teško mogli sami da obezbedimo. Istakao bih odličnu organizovanost Fonda za nauku i saradnju koja je na vrlo visokom nivou.
PROČITAJTE:
