U razvijenim zemljama i u zemljama u razvoju, porodična poljoprivreda je najčešći oblik poljoprivrede.
U svijetu postoji oko 500 miliona porodičnih farmi. Na nivou EU, porodična poljoprivredna gazdinstva obuhvataju širok spektar vrijednosti i osobina. Prvo, ona su povezana sa osnovnim vrijednostima u porodici, kao što su: kontinuitet, posvećenost i podrška. U ekonomskom pogledu povezana su sa određenim preduzetničkim vještinama, menadžmentom, upravljanjem rizicima, izdržljivošću i individualnim postignućim. Još jedna od karakteristika porodičnih gazdinstava je da ona predstavljaju stil života u kome se porodični posao prenosi sa generacije na generaciju, zajedno sa znanjem, iskustvom, tradicijom i posebnim praksama.
Porodična gazdinstva smatraju se prilagodljivim i izdržljivim, jer sposobna su da “očuvaju strukturu, funkcionalnost i identitet” uprkos činjenici da su izložena rizicima, brojnim neizvjesnostima koja su tipična za sektor poljoprivrede. Postoje tvrdnje, u Savjetu Evrope, da su porodična gazdinstva otpornija od onih koje vode velike korporacije.
Porodična gazdinstva bolje se prilagođavaju promjenama tehnologije, ekonomskim promjenama, društvenim i političkim uslovima. Sa ekonomske tačke gledišta prednost porodičnih gazdinstava je i to što koristi članove porodice kao radnike, za razliku od korporacija koje zapošljavaju ostale radnike. Svakako da oni koji rade na porodičnim farmama imaju veći interes u održavanju procesa proizvodnje i dobrom krajnjem rezultatu.
Mala porodična gazdinstva obezbjeđuju brojne koristi društvu, poput usluga ekosistema, bezbjednosti hrane i ishrane, visokokvalitetnih poljoprivrednih proizvoda, zapošljavanja i porodičnih prihoda. Mala porodična gazdinstva posjeduju znanja i navike da koriste poljoprivredno zemljište tako da se čuvaju ekološke karakteristike i prilagođavaju se lokalnim resursima.
Znanje poljoprivrednika u porodičnim gazdinstvima kulturno je nasljeđe za cjelokupno društvo i ima dodatnu vrijednost za poljoprivredu i prehrambeni sektor, čuvanjem raznovrsnosti lokalnih rasa i načina proizvodnje.
Trenutno stanje je takvo, da i dalje porodična poljoprivredna gazdinstva čine stub agrara, te mu se iz tih razloga treba posvetiti najveća moguća pažnja.