Rezidbu jabuke u rodu trebalo bi obavljati na osnovu morfoloških osobina rodnih grančica, intenziteta vegetativnog porasta, ali i prema količini i stanja rodnih pupoljaka.
Generalno, važno je da se poštuju pojedini principi, a svaka sorta posebno orezuje.
Jačina rezidbe ponajviše zavisi od starosti voćke. Po pravilu, mlade voćke su i veće bujnosti pa se takva stabla i manje orezuju nego slabo bujna i zakržljala. Dakle, trebalo bi poštovati princip – duga rezidba na bujnim stablima ubrzava i povećava rodnost, a kratka rezidba podstiče bujnost i usporava rodnost. Odnosno, kod intenzivnog porasta trebalo bi stabla više opteretiti rodnim pupoljcima.
Tehnikom rezidbe reguliše se razvoj određenog broja ljetorasta na kojima će se obrazovati cvjetni pupoljci i rodne grančice. Rodne grančice na rodnim granama propadaju sa starošću grana. Osim toga, i rodnost se smanjuje. Rodnu granu sa rodnim grančicama trebalo bi svake četvrte do svake šeste godine obnoviti, što se upravo postiže rezidbom.
Trebalo bi nastojati da se svake godine s jednog razvijenog drveta obnovi jedna četvrtina do jedna šestina rodnih grančica. Na taj način ovako primijenjena rezidba omogućava da se kruna održava u pravilnoj biološkoj ravnoteži i to maksimalno opterećenje rodom uz odgovarajući vegetativni prirast. Pravilnom rezidbom, uz primjenu ostalih agrotehničkih mera isključuje se pojava alternativnosti rađanja jabuke.
Principi rezidbe važe, uglavnom, za sve sisteme uzgoja, ali postoje i neke specifičnosti u načinu izvođenja ove operacije. Tako, na primjer, rezidba na rodnost kod palmete sa kosim granama je nešto drugačija jer se veliki broj ljetorasta savija radi ubrzanja obrazovanja cvjetnih pupoljaka.
Zbog toga se dešava da se na jednom stablu obrazuje više cvjetnih pupoljaka, odnosno cvjetova, iz kojih se obrazuju plodovi koji se ne mogu lijepo razviti, jer korijenov sistem nije u mogućnosti da primi odgovarajuću količinu hranljivih materija. Na takvim stablima nameće se rezidba radi proređivanja rodnih grana i smanjivanja broja rodnih grančica, a na kraju i smanjivanju broja plodova.
U suštini, u današnjem voćarstvu težnja je u „dugoj” rezidbi, uz obavezno kasnije prorjeđivanje plodova.
Intenzitet takve rezidbe zavisi od toga da li su predviđena obilnija đubrenja uz navodnjavanje i druge agrotehničke mjere. I na savijenim grančicama, poslije izvesnog vremena (5 do 6 godina) počinju da se proređuju rodne grančice, o čemu se pri izvođenju rezidbe mora voditi računa.
Ove rodne grane se posle 4 do 6 godina rezidbom uklanjaju do osnove, da bi se pospiješio razvoj spavajućih pupoljaka u ljetoraste, koji se tokom vegetacije savijaju, i u narednoj vegetaciji na njima se diferenciraju cvjetni pupoljci. U trećoj godini na takvom ljetorastu se razvijaju plodovi. Na jednom odraslom stablu palmete sa kosim granama trebalo bi da se nalaze tek razvijeni ljetorasti koji se savijaju ili povijaju radi obrazovanja cvjetnih pupoljaka. Takođe i savijeni ljetorasti u prethodnoj vegetaciji, na kojima se u tekućoj godini obrazuju cvjetni pupoljci, ljetorasti koji prvi put donose rod, zatim serija rodnih grana koje nose rodne grančice s plodovima druge, treće, četvrte, pete i šeste godine. U toku ljeta ljetorasti se prorjeđuju. Narednih godina postupak je sličan.
Takođe, pri rezidbi starijih stabala u punoj rodnosti paziti da se u kruni ne formira isuviše izrođenog drveta, koje bi trebalo redovno izbacivati ili skraćivati, a ostavljati kratke rodne grančice na dvogodišnjim i trogodišnjim granama.
Izvor: psss.rs
PEOČITAJTE:
Prepoznajte nedostatak KALIJUMA kod voćaka
Rodne grančice koštičavog voća – Slikovit prikaz!
Ovo su voćne vrste koje možete uspješno gajiti zajedno sa orahom!
