Štetni poljski glodari pripadaju grupi povremeno ekonomski značajnih do vrlo značajnih štetočina. Poslednjih nekoliko godina dolazi do njihovog prenamnožavanja i pojave šteta na velikim površinama.
Poljski glodari prave štete u pšenici i ozimim žitaricama i od momenta setve (unošenja sjemena u zemlju) do žetve.
MJERE ZAŠTITE
U cilju smanjenja gubitaka od štetnih glodara mogu se preduzimati preventivne i direktne mere zaštite. Osnovu preventivne zaštite čine intenzivna agrotehnika, blagovremena setva i žetva, zaoravanje žetvenih ostataka, preoravanje međa, utrina, i drugih zaparloženih površina, zatim prostorna izolacija od postojećih žarišta (lucerišta i dr.), te stalna briga o prirodnim neprijateljima ovih štetočina. Poslednjih godina se na površinama gdje se siju strna žita u velikoj mjeri primjenjuje redukovana obrada što vjerovatno ima uticaja na porast brojnosti populacije štetnih glodara. Potrebno je obaviti duboko oranje ovih površina. Takođe, moraju se blagovremeno tretirati utrine, parlozi, područja pored kanala, pored šumskih staništa i sva mjesta odakle glodari mogu doći na usjeve.
Direktne mjere podrazumevaju prije svega hemijsko suzbijanje glodara, međutim poslednjih godina se to ne obavlja u potrebnom obimu.
Hemijsko suzbijanje poljske i podzemne voluharice na strnim žitima i žarištima – lucerištima obavlja se tokom ranog proljeća i kasne jeseni, a vodene voluharice tokom cele godine, jer njena brojnost u zimskom periodu ne opada u značajnoj meri. Suzbijanje poljskih miševa se sprovodi odmah po uočavanju njihovog prisustva, naročito na parcelama sa sjemenskim usevima. Hrčka je najbolje suzbijati kada se cjelokupna populacija probudi iz zimskog sna, a to je najčešće od početka aprila do početka maja.