Krastavac predstavlja jednu od osnovnih povrtarskih kultura jer pored korišćenja u svežem stanju i jedna je od najznačajnijih sirovina u prerađivačkoj industriji.
U našoj zemlji krastavac za kišeljenje proizvodi se u dva agrotehnička roka. U ljetnjoj sjetvi proizvodnja je nemoguća bez navodnjavanja, kraći je period berbe i veći problemi sa bolestima. U našim uslovima kao drugi usjev uglavnom se proizvode krastavci za turšiju i industrisku preradu i to krastavci sitnih plodova. Sije se 65.000-70.000 biljaka po hektaru.
Uzgoj krastavaca
Njega krastavca sastoji se u redovnom okopavanju, zalivanju i zaštiti od bolesti i štetočina. Krastavac je osjetljiv na plamenjaču i pepelnicu o čemu se najviše i vodi računa. Krastavac je tipična toploljubiva vrsta s povećanim zahtjevima prema temperaturi zemljišta i vazduha.
Zbog velike lisne površine ima velike zahtjeve za vodom, naročito tokom plodonošenja. Minimalna temperatura klijanja je 12ºC, a optimalna 25 do 30ºC. Za vegetativni rast i razvoj najpovoljnije su dnevne temperature oko 25ºC i noćne oko 18ºC, a za cvjetanje i razvoj ploda 25 do 30ºC danju i 20ºC noću. Pri temperaturi 12ºC zaustavlja se cvjetanje, na 10ºC biljka odbacuje cvjetove, a na 6º prestaje sa rastom. Visoke temperature iznad 32ºC znatno usporavaju rast plodova, smanjuju oplodnju, a ako su praćene nedostatkom vode može doći do opadanja cvjetova i zametnutih plodova.
Kod visokih temperatura intenzivnije se formiraju muški cvjetovi što dodatno smanjuje prinos. Optimalna vlažnost zemljišta tokom plodonošenja je oko 80% PVK. Uz to poželjna je i vlažnost vazduha iznad 70% . Tokom plodonošenja potrebno je nedeljno navodnjavati sa 25-30l/m2, kako bi se spriječio gubitak turgora biljke i smanjila mogućnost opadanja cvjetova. Najefikasnije je navodnjavanje kapanjem uz koje se može obaviti i prihrana.
Proizvođači kornišona moraju obratiti pažnju na zalivanje. Ne zalivati tople biljke hladnom vodom (dobijaju se gorki plodovi). Navodnjavanje vršiti u ranim jutarnjim časovima.
Sve češće se kornišon gaji na mreži, što olakšava berbu i dobijaju se čistiji i zdraviji plodovi.
Da bi se dobila dobra struktura zemljišta i odgovarajući početni nivo hranjivih materija potrebno je u jesen zaorati kvalitetan zgoreo stajnjak. Usvajanje hranjiva je neprekidno.
Fosfor u početnim fazama pospješuje razvoj korijena. Tokom intenzivnog porasta potrebna je veća količina azota (nivo azota zavisi od vrste). Od perioda sadnje do kraja berbe je neophodno konstatno snabdijevanje kalcijumom. Kornišon ima velike potrebe za kalijumom, ali prekomerni unos kalijuma sprečava usvajanje kalcijuma i magnezijuma.
Potreba kornišona za mikroelementima je velika i folijarno đubrenje ima veliki značaj. Kornišon je jako osjetljiv na soli. Pri đubrenju kornišona treba voditi računa i o formi pojedinih hranjiva u đubrivima. Kalijum treba dati u obliku kalijum sulfata, zatim azot obezbediti u amidnom obliku 25-50% i nitratnom 50-75%. Ovakav način azotne ishrane obezbeđuje ranije formiranje i veći broj ženskih cvjetova, a time i veći prinos. Na donjem dijelu stabljike potrebno je redovno pincirati zaperke. Kornišon veoma dobro reaguje na okopavanje.
Autor: Mira Miljković, PSSS Jagodina
PROČITAJTE:
Armatura za uzgoj krastavaca za kiseljenje ili „kornišona“
Iskoristite jul za sadnju KORNIŠONA