Pelin je jedna od najgorčih aromatičnih biljaka na svijetu. Ranije se vJerovalo da njegova konzumacija podstiče kreativnost, inspiraciju i da pospešuje osećaj za percepciju. Danas se primarno koristi za proizvodnju alkohola, kao dodatak jelima i ima ljekovito dejstvo.
Ljekovita svojstva
Pelin spada u rod jednogodišnjih aromatičnih biljaka, čiji su listovi veoma razgranati i srebrnkasti, a cvjetovi mali, skupljeni, žute boje. Može da dostigne visinu do jednog metra i izuzetno je jakog mirisa i ukusa. Ovom rodu pripada čak 480 vrsta.
PROČITAJTE: Lijek protiv koronavirusa raste u Hercegovini?
Eterično ulje pelina sadrži uglavnom izuzetno gorke supstance, ima veliku ulogu u terapijskom i procesu liječenja. Podstiče lučenje želudačnih žlezda, poboljšava probavu i apsorpciju hranjivih materija. Takođe, pelin čisti organizam od glista, odlično je sredstvo za liječenje problema sa žuči, kao i za čišćenje krvi. Poseduje protivupalno dejstvo, pa deluje kao blagi antidepresiv.
Cvijetni pupoljci pelina mogu da se osuše i samelju, pa kao takvi služe kao dodaci salatama i drugim jelima. Povoljno djeluje na redukciju kilaže, nadutosti, pomaže kod dijabetesa i depresije. Takođe je efikasan u borbi protiv nesanice i korigovanja krvnog pritiska (manje količine pelina povišuju, dok veće količine smanjuju pritisak).
Uslovi za gajenje pelina
Pelin samoniklo raste u uslovima umjerene klime na području Evrope, Azije i Severne Amerike. Raste uz puteve, uglavnom na sunčanim i zapuštenim mjestima, u primorskim područjima, ali se sve češće sadi i uzgaja u baštama, vrtovima i na plantažama.
Za gajenje ove biljke preporučuje se odabir toplih i sunčanih mjesta zaklonjenih od vjetra. Najbolji rezultati postižu se na dobro propusnim zemljištima. Gajenje pelina preporučuje se na istoj površini 4 do 6 godina. Razmnožava se direktnom sjetvom sjemena u rano proleće, na razmak između redova od 40 do 50 cm i razmak unutar redva od 15 do 30 cm, za šta je potrebno 3 do 4 kilograma semena po hektaru.
Sjeme pelina je jako sitno i sije se u proljeće, tako što se postavi u posude sa kompostom. Tek kada sadnice dovoljno ojačaju, prebacuju se na otvoreno polje.
Njega u samom procesu gajenja podrazumeva prihranu, okopavanje i obaveznu zaštitu od bolesti i štetočina. Zbog gorkog ukusa i intenzivnog mirisa uglavnom nema većih problema sa insektima, što olakšava uzgoj ove biljne vrste.
U jesen treba obratiti pažnju na visinu biljke. Preporučuje se skraćivanje na 15 cm od zemlje. Iako nije zahtijevna za gajenje, kada temperatura padne ispod -5°C, pelin je neophodno zaštiti slamom.
Prva berba pelina obavlja se u drugoj vegetacijskog godini, s obzirom na to da u prvoj godini biljka ne cvjeta. Zeleni dijelovi biljke se nakon branja odvoze na sušenje (na temperaturi do 40°C), dok se eterično ulje dobija destilacijom istih dijelova. Za sušenje će najbolji biti oni listovi koji su ubrani tokom ljetnjih mjeseci (tokom jula i avgusta, dok cvijet još u potpunosti ne iscvjeta).
Čisto ulje pelina je jak otrov, iako pravilnim doziranjem ne postoji opasnost od trovanja. Ako se ne vodi računa o konzumaciji i uzme se doza koja je veća od propisane, može doći do štetnosti po nervni i mišićni sistem, čak i do nekih psihičkih poremećaja.
Ne savjetuje se ubacivanje odrezanih dijelova pelina u kompost, upravo zbog njegovih karakteristika koje negativno mogu uticati na osnovnu svrhu takvog načina hranjenja zemljišta. Takođe je djelotvoran i protiv moljaca i muva, kao i za uništavanje glodara.
Izvor: agromedi.rs