Vinogradari na dan Svetog Trifuna idu u vinograde, orezuju lozu i vinom zalivaju čokote, da bi time povratili vinogradu malaksalu snagu poslije dugog zimskog perioda, pa da počne bujati u proljeće koje se već počinje primicati.
Ovaj običaj u potpunosti uvažava i klimatske prilike u našim vinogorjima. Naime, do sredine februara se u našim vinogorjima javljaju jaki zimski mrazevi, a nakon toga nastupa toplije vrijeme, povoljno za obavljanje rezidbe. U to doba se veoma precizno može utvrditi zdravstveno stanje i rodnost zimskih okaca, kako bi se obavila pravilna rezidba i na čokotima ostavio potreban broj rodnih okaca za donošenje određene visine prinosa i kvaliteta grožđa u narednoj vegetaciji. Osnovni period rezidbe u našim uslovima je mart i početak aprila, što ukupno iznosi 30-40 dana. Jesenja i zimska rezidba se obavljaju u većim zasadima kako bi se uspjela završiti do početka kretanja okaca.
Veliki broj sorti, i uzgojnih oblika vinove loze, zahtijevaju pažljivu i znalačku rezidbu. Neki vinogradari se u tom poslu ne snalaze najbolje, pa prave greške koje se kasnije teško popravljaju. Često se to ne može ni učiniti.
Zato treba poštovati osnovna pravila rezidbe:
- Stalno se mora imati u vidu da osnovni cilj rezidbe nije samo postizanje što većeg prinosa, nego i njegovanje i očuvanje uzgojnog oblika čokota.
- Rezidbom prvo treba odstraniti sve dijelove čokota koji ugrožavaju njegov osnovni uzgojni oblik, tj. izdužene krakove ili deformisane rodne čvorove, nedozrele i sasušene lastare. Na taj način se i na najsloženijim uzgojnim oblicima lakše uočavaju rodni elementi, odnosno jednogodišnji zreli lastari s pravim zimskim okcima. Potom se oni orezuju na rod i tako se postiže najpravilniji raspored rodnih okaca.
- U zavisnosti od sorte i gustine sadnje, svaki čokot treba opteretiti odgovarajućim brojem okaca. Najbolje je da se opterećenost čokota, umjesto odoka, određuje prema jedinici površine, što je 7-10 okaca po kvadratnom metru. Ako je razmak sadnje 2 h 1 metar, po čokotu treba ostaviti najmanje 14, a najviše 20 okaca, u zavisnosti od toga koja je sorta u pitanju.
Treba znati da sve dok loza “miruje” vlada negativan pritisak, ali čim lozu orežemo nastupi prodiranje vode u lastare, te se zbog toga smanjuje otpornost loze na niskim temperaturama. Zimski pupoljci podnose -13 do -15°C, jednogodišnji lastari -18 do -20°C, a staro drvo do -25°C. Vrlo rana, kao i vrlo kasna rezidba ima za posledicu kasnije pupljenje i kasnije zrenje grožđa. Prekasna rezidba pojačava “suzenje”, gubitak hranjivih materija a ponekad i “gušenje” pupoljaka.
