Fuzariozno uvenuće lubenice /Fusarium oxysporium f.sp. niveum/ veoma je rašireno oboljenje u svijetu i praktično se svuda javlja gdje se ova biljna vrsta gaji.
Štete koje gljiva pričinjava su značajne. Zaražene biljke po pravilu venu i uginu zbog čega je ovo oboljenje veoma opasno i štetno. Kod ječe zaraženih pracela štete mogu iznositi 60 do 70 %.
SIMPTOMI
Biljke mogu da budu napadnute u svim fazama razvoja. Još u fazi klijanja i nicanja može da bude inficiran klijanac i da propadne. Međutim, veoma uočljivi simptomi bolesti se javljaju odmah nakon nicanja biljaka i to najprije u vidi blagog gubljenja turgora, što se vremenom sve više pojačava. Nakon nekoliko dana dolazi do potpunog venjenjai propadanja biljaka.
Kod starijih biljaka prvi simptomi se pojavljuju u podnevnim časovima u vidu venjenja pojedinih vriježa, kasnije se ono proširuje i na ostale vriježe i završava se propadanjem cijele biljke.
Usljed nekroze zahvaćenih sprovodnih snopića prouzrokovane gljivom, na uzdnužnom presjeku prizemnog dijela stabla i glavnog korijena mogu se vidjeti žuto mrke nekrotične promjene, što predstavlja karaterističan simptom ovog oboljenja.
U vlažnim uslovima na zaraženim dijelovima biljaka gljiva može da obrazuje bjeličastu miceliju.
Ova gljiva može da se održava u zemljištu duži niz godina (preko 10). Prenosi se zaraženim sjemenom i rasadom lubenice.
Antraknoza lubenice i dinje uništava lišće, vriježe i plodove
MJERE ZEŠTITE
Najmanje 10 godina ne bi trebalo gajiti lubenicu na parceli gdje je došlo do pojave ove bolesti.
Gajenje otpornih sorti, odnosno hibrida trebalo bi da bude najcjeloshodniji način zaštite lubenice od ovog opasnog parazita, međutim, s obzirom da postoji veliki broj rasa ove gljive, otpornost sorti i hibrida se u proizvodnji brzo gubi.
Veoma pouzdanom metodom u zaštiti od prouzrokovača ovog oboljenja, pokazalo se kalemljenje lubenice na otpornu podlogu Lagenaria vulgaris (Vrg-tikva sudovnjača).
Hemijske mjere zaštite usjeva u polju ne obezbjeđuju zadovoljavajući efekat, zbog čega se u praksi malo primjenjuju.
Djelimično zaustavljanje širenja bolesti može da obezbijedi zalivanje biljaka sa sistemičnim fungicidima na bazi BENOMILA, TIOFANAT-METILA, KARBENDAZIMA i drugih u dozi 0,5 do 1g preparata po kućici. Biljeke se zalivaju sa 0,5 l suspenzije.
Upotreba zdravog i dezinfikovanog sjemena predstavlja značajnu preventivnu mjeru zaštite. Kod proizvodnje rasada treba preduzeri niz preventivnih mjera u cilju sprečavanja pojave i širenja ove bolesti.
Poželjna je dezinfekcija zemljišta koja se koristi u proizvodnji rasada, odnosno treba voditi računa da se zemljište uzima sa nezaražene paracele.
Takođe je važno da koršćeni stajnjak ne bude zaražen gljivom.
Zaražene biljke i plodove ne bi trebalo korisiti za pripremanje komposta.
Izvor: AgroSavjet
PROČITAJTE:
DA LI SU LUBENICA I BOSTAN JEDNO TE ISTO
