Aminokiseline – Preparati sa aminokiselinama su posljednjih godina ušli u skoro redovnu upotrebu, a najviše u voćarstvu i povrtarstvu, a zbog svog pozitivnog dejstva i prihvatljive cijene i u ratarsku proizvodnju.
Opredjeljujući faktor za upotrebu preparata sa aminokiselinama je svakako pozitivno dejstvo koje pokazuje na biljkama. U folijarnoj prihrani se odlično kombinuje sa herbicidima i pomaže biljkama da lakše prebrode stres od nepovoljnih vremenskih prilika i zaštitnih tretmana. Može se koristiti i samostalno u dozi od 1 l/ha ili po preporuci proizvođača, a preko zemljišta je doza oko 5 l/ha.
Aminokiseline u uzgoju biljaka
Smanjuje stres u biljkama prouzrokovan nepovoljnim vremenskim prilikama i samim zaštitnim tretmanima. Treba posebno pomenuti aminokiseline čija se primjena preporučuje tokom čitave vegetacije. Upotrebom aminokiselina postiže se bolje korišćenje azota i bolji transport mikroelemenata (Fe, Zn, Mn, Ca, B i Mo), bolje usvajanje hraniva preko korijena, obezbjeđuje izvor organskog ugljenika i azota, a i podstiče enzimsku aktivnost i bolju ugradnju azota u protein. Na taj način folijarnom prihranom povećavamo prinose, bolji razvoj korijenovog sistema, porast biljke i povećanje otpornosti na nepovoljne vremenske uslove.
Primjena aminokiselina se do sada vezivala za rješavanje nekog šoka koji je biljka preživela: prije svega misli se na mraz, sušu ili vremenske nepogode kao što je grad. Upravo je grad razlog pisanja ovog teksta jer je u posljednje vrijeme česta pojava i potrebno je odmah poslije grada primijeniti amino-kiseline i pomoći biljci da preboli zadate rane. Naravno da je preporuka da se koristi sa fungicidima u cilju sprečavanja bolesti. Na tržištu postoji veliki broj preparata sa aminokiselinama i potrebno je odabrati pravi za određenu situaciju odnosno stres.
Aminokiseline dobijene prirodnim putem, razgradnjom proteina biljnog i životinjskog porijekla, od velike su važnosti za ojačavanje bilja i izgradnju odbrambenih ćelijskih struktura u stresnim situacijama. Aminokiseline imaju odlučujuću ulogu u stvaranju odbrambenih proteina i u sintezi biljnog hormona auksina. Prskanjem ih biljka direktno upija što skraćuje vrijeme njihove prirodne sinteze. U slučaju grada u voćnjaku i vinogradu one su nezamjenjive. Prskanjem aminokiselinama biljka se oporavlja već nakon jednog dana.
Stvara se kalus na ranama, čime je onemogućen prodor gljivičnih oboljenja tamo gdje je biljka najosjetljivija i podstiče se sinteza hormona auksina, tako da biljka nastavlja izgrađivati nove organe bez obzira na stres.
Izvor: psss.rs
PROČITAJTE:
Šarka šljive – Metode zaštite najznačajnijeg virusa u voćarstvu!
Podizanje vjetrozaštitnih pojaseva u voćarstvu
Azotna đubriva u voćarstvu – Evo kada se primjenjuju
