Rezidba voćnih stabala može se obavljati u kasnu jesen odnosno posle opadanja lišća. Drugi optimalni trenutak je u proljeće prije bubrenja pupoljaka i kretanja vegetacije.
Prednosti orezivanja tokom kasne jeseni su brojne: stabla su manje izložena stresu, prilikom rezidbe rezača ne ometaju listovi i plodovi, nema insekata. Golo stablo, bez lišća, može rezaču pružiti potpuni uvid o stanju u kome se nalazi krošnja. Mogu se lakše identifikovati svi problemi koji su se javili tokom razvoja i napraviti plan rada kako ih riješiti.
Orezivanje vršiti po sunčanom, toplom danu, bez kiše, magle. Izbjegavati orezivanje pri temperaturama nižm od 5ºC. Ukoliko orezivanje vršimo pri niskim temperaturama vazduha dolazi do deformacija reznog mjesta i rana teže zarasta. Od velike važnosti je izbor alata kojim se vrši rezidba i redovna dezinfekcija alata tokom rezidbe.
Treba imati u vidu da jesenja rezidba ima i jednu manu. Naime, radi se o mogućnosti da tokom zime dođe do izmrzavanja ljetorasta i grana.
Zbog toga je u malim, amaterskim voćnjacima najbolje tokom kasne jeseni uraditi rezidbu slomljenih, osušenih ili na bilo koji način oštećenih grana, grana koje u potpunosti uklanjamo, a sam finiš rezidbe da ostavimo za rano proljeće. U ovom terminu je obavezno uraditi sanitarnu rezidbu, ukloniti grane za koje smatramo da su zaražene i mumificirane plodove.
Izvor: agrosavjet.com
