Kasni krastavac najčešće je druga kultura u toku godišnjeg proizvodnog ciklusa, tako da bi prije sadnje trebalo izvršiti dezinfekciju plastenika. Može se uraditi varikinom u količini od jedne litre varikine u 30 litara vode. Dezinfikuje se zemljište, najloni, konstrukcija itd.
Prvo navodnjavanje obavlja se odmah poslije presađivanja sa dužim intervalom. Norme i intervali navodnjavanja zavise od faze razvoja biljke i vanjskih temperatura. Sa porastom biljke povećavaju se norme i intervali navodnjavanja. Najveća norma navodnjavanja je u fazi intezivnog branja, kada su i intervali najčešći.
Navodnjavanje je najbolje obavljati u ranim jutarnjim časovima kada je temperatura vazduha do 25 stepeni Celzijusovih. Isto tako, u toku dana možemo dodati još jedno navodnjavanje sa kraćim intervalom ukoliko su dnevne temperatura dosta više od prosječnih. Cilj ovog dnevnog navodnjavanja jeste da biljka dobije određenu količinu lako dostupne vode koju može odmah usvojiti i tako stresnu situaciju što lakše prevazići. PVK bi trebalo održavati na 70 do 80 % iz razloga da biljka u svakom trenutnu ima lako dostupnu vodu i hranljive materije iz zemljišta.
Pročitajte: Šta je potrebno uraditi, kako bi KRASTAVAC dao maksimalan prinos?
Prihrane se obavlja zajedno sa navodnjavanjem i razlikuje se po fazama razvoja biljke.
U fazi ukorijenjavanja prihrana se vrši NPK đubrivima formulacije 1:3:1 ili 1:4:1 u količini do 2 grama po biljci sedmično.
U drugoj fazi, faza porasta do prvog branje, prihrana se vrši NPK đubrivima formulacije 1:1:1 u količini od 2 grama po biljci sedmično.
Treća faza je faza od početka branja pa do kraja branja, u ovoj fazi prihrana se vrši NPK đubrivima formulacija 2:1:2 ili 2:1:3 u količini do 2-4 grama po biljci sedmično, a prihrana se vrši najčešće dva puta u toku sedmice. Ako na biljci imamo veći broj zametnutih plodova prihrana u trećoj fazi se može promjeniti u đubrivo sa naglašenim sadržajem kalijuma formulacije 2:1:4 ili 1:1:4 u navedenoj količini za ovu fazu.
Isto tako, svakih sedam do deset dana biljke prihraniti kalcijumom u količini od 2 grama po biljci. U početnim fazama razvoja sa prihranom dodati i humidne kiseline koje pomažu u razvoju korjenovog sistema.
Najveći akcenat što se tiče zaštite treba staviti na plemenjaču, pjegavost lista, lisne vaši i pauka. Zaštitna sredstva koja se koriste protiv pojave plemenjače i pjegavosti lista su na bazi: metalaksil, mankozeb, azoksistrobin, propineb, piraklostrobin i dr. Protiv lisnih vaši i pauka koriste se sredstva na bazi: pirimetalina, acetamiprida, deltametrina, spinosada, abamektina, flonikamida i dr.
Za praćenje brojnisti štetnih organizama u zatvorenom prostoru koriste se žute i plave ljepljive ploče za lisne vaši i trips. Preporčuje se korištenje fungicida sa jednom ili dvije aktivne materije.
Isto tako, aktivne materije prilikom svakog tretiranja treba mjenjati da patogeni ne bi razvili otpornost. Količina i koncentracija zaštitnog sredstva treba da je prilagođena fazi razvoja biljke.
Najbolja zaštita se ostvaruje preventivnim tretiranjem, plodoredom i uređenom površinom u samom zaštićenom prostoru kao i oko njega.
