Savremena proizvodnja povrća u zaštićenom prostoru podrazumjeva proizvodnju zdravstveno bezbijednog povrća tokom cijele godine, nevezano za klimatske uslove izvan samog staklenika ili plastenika.
S obzirom na to da je proizvodnja u zaštićenom prostoru jedna od najsavremenijih proizvodnji, gdje se primjenjuju najnovija dostignuća u oblasti poljoprivrede, javilo se jedno rešenje koje podrazumjeva zaštitu biljaka, ali ne 
Ova tehnologija pojavila se 2005. godine, a u staklenicima je počela da se koristi od 2008 godine. Korišćenje ove tehnologije, po zvaničnim podacima, smanjuje se upotreba fungicida za 50%, posebno kada je riječ o bolestima kao što su pepelnica i botritis. Smanjen broj tretiranja biljaka, kao i dnevno tretiranje biljaka ovim načinom zaštite dovodi do jačanja samih biljaka, njihove odbrambene sposobnosti, kao i poboljšanje kvaliteta proizvoda. Ovim načinom zaštite biljaka je moguće treirati biljke neogranićen broj puta, a sigurno se obezbjeđuje smanjenje rezidua (ostataka) pesticida u proizvodu, pošto se oni ovde ni ne koriste.
Ono što je veoma bitno za shvatanje ove tehnologije jeste da da tretiranje svjetlošću utiče na gljive, bakterije i viruse koji su prisutni na samim biljkama. Kada udju unutar biljaka, svjetlost više nema nikakvog efekta. Inače, doza svjetlosti za uništenje virusa i bakterija je značajno manja u odnosu na gljive pa će se biljeke istovremeno očistiti i od ovih bolesti. Zbog svih navedenih razloga veoma je bitno pravovremeno odrediti vrijeme tretiranja, da ne bi bolesti ušle unutar biljaka.
